Euse
Quercus ilex
Fagaceae
Àutri noum : Chaine-verd, Euve, Eusin, Aglanié, Léuse.
Noms en français : Chêne-vert, Yeuse.
Descripcioun :Es-ti necite de presenta l'éuse ? Si fueio persistènto soun proun chanjadisso seguènt que s'atrobon à l'oumbro vo au lume. La meiouro marco èi lou dessouto cubert de fèutre blanc.
Usanço :I siècle passa èro proun utilisa coume bos de caufage e peréu pèr faire de carboun (carbouniero). Lis aglan èron acampa pèr nourri li porc e li lapin. Dóu tèms de la guerro de quaranto, èron griha, moulina, e servien coume cafè.
Port : Aubre
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Quercus
Famiho : Fagaceae
Ordre : Fagales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Garrigo
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Quercus ilex L., 1753
Arabeto(-peludo)
Arabis hirsuta
Brassicaceae Cruciferae
Nom en français : Arabette hérissée.
Descripcioun :Aquesto arabeto èi mens coumuno que l'arabeto-di-silico-pato. Li fueio de la cambo an quàsi pas d'auriho e li péu soun simple o bifide e pas mai. Li boudousco rèston sarrado contro la tijo. Es uno meno que s'atrobo mai en mountagno mejano. Coumpara emé l'arabeto-di-silico-plato.
Usanço :Li fueio de l'arabeto-peludo soun manjadisso emai sèmblo pas que i'ague au nostre aquesto usanço. N'en sabèn pas mai sus aquelo planto. Escriéure au site s'avès d'entresigne.
Port : Erbo
Taio : 10 à 80 (100) cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Arabis
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun
Liò : Tepiero roucaiouso
Estànci : Coulinen à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Arabis hirsuta (L.) Scop., 1772